Graften zijn steile taluds langs hoogtelijnen. Ze verdelen een helling in boven elkaar gelegen terrassen. Door de trapvormige opbouw zijn de hellingterrassen minder steil, en stroomt regenwater minder snel af. Van oudsher zijn de taluds of de bovenranden van de taluds begroeid met struweelhagen (vaak bestaande uit meidoorn, sleedoorn, vlier, kornoelje, grauwe wilg en braam). Het water krijgt in de struweelhagen, als ze tenminste breed genoeg zijn, de kans om in de humusrijke bodem te zakken. De breedte van de graften is daarbij een belangrijk aandachtspunt.
Graften kunnen nog meer betekenen voor waterbeheer op hellingen. Door op en vóór de taluds beplanting aan te brengen, zoals struweelhagen en kruidachtige randen, wordt het regenwater beter vastgehouden en langzaam in de bodem opgenomen. Dit voorkomt afstroming en erosie, en helpt om vocht vast te houden in de helling. Hoe steiler het talud of de helling, hoe breder de graft idealiter moet zijn. Een bredere strook beplanting biedt meer ruimte voor wortels en vegetatie om water vast te houden en stabiliteit te bieden.
